Το βασίλειο του ανθρώπου δεν είναι ο στενόχωρος και αγχωτικός χώρος του ίδιου του εγώ, ούτε η αφηρημένη κυριαρχία της συλλογικότητας, αλλά εκείνη η ενδιάμεση ζώνη στην οποία συνηθίζουν να λαμβάνουν χώρα ο έρωτας, η φιλία, η κατανόηση, η συμπόνια. Μόνο η παραδοχή αυτής της αρχής θα μας επιτρέψει να θεμελιώσουμε αυθεντικές κοινότητες, αντί για... Continue Reading →
Bob Dylan
O ιδανικός άντρας και η ιδανική γυναίκα δεν υπάρχουν. Πρέπει να μάθεις να ξεχωρίζεις τι θέλεις, τι ζητάς. Ζητάς κάποιον που ξυπνά κάτι που είναι θαμμένο μέσα σου, και εφόσον κάποιος το κάνει, εσύ θέλεις αυτό να συμβαίνει συνέχεια και μένεις μαζί μ' αυτόν τον άνθρωπο. Όμως, δύο άνθρωποι ερωτευμένοι, δεν είναι ερωτευμένοι μονάχα ο... Continue Reading →
Η Τέχνη της Αγάπης
«Η αγάπη δεν είναι φυσική. Απαιτεί πειθαρχία, συγκέντρωση, υπομονή, πίστη και το ξεπέρασμα του ναρκισσισμού. Δεν είναι αίσθημα, είναι εξάσκηση». Έριχ Φρομ, Η Τέχνη της Αγάπης, 1956
Søren Kierkegaard’s Struggle with Himself
For the philosopher, unhappiness became not a condition but a vocation. Imagine an educated, affluent European in his late twenties, seemingly one of fortune’s favored, who suffers from crippling feelings of despair and guilt. For no apparent reason, he breaks up with the woman everyone thought he was going to marry—not because he loves someone... Continue Reading →
What Trees Teach Us About Belonging and Life
“When we have learned how to listen to trees, then the brevity and the quickness and the childlike hastiness of our thoughts achieve an incomparable joy.” I woke up this morning to discover a tiny birch tree rising amidst my city quasi-garden, having overcome unthinkable odds to float its seed over heaps of concrete and... Continue Reading →